QƏRBİ AZƏRBAYCAN İRSİ

Ağbaba ma­ha­lı­nın A­ma­siya ra­yo­­nun­da, Göy da­ğın ətə­yin­də­ki Göllü (Gül­lü) kən­­­dində.

19.04.1991-ci ildə adı dəyiş­di­ri­lə­rək Ar­de­nis ad­­lan­­­­dırılıb.

Memarlıq

1988-ci ildə azər­­­bay­can­lı­lar­ın küt­ləvi kö­çü­rül­mə­sin­dən son­ra o­c­a­q ziya­rət­siz qalıb.

1988-ci ilə qədər kənddə azərbaycanlılar yaşayıb. Göllü kəndinin yuxarı hissəsində düzənlik deyilən ərazidə Xıdır Nəbi ba­ba­m­­ın ocağı adlandırılan böyük daş yer­lə­şir­di. Əhali bu daşı müqəddəs yer kimi qo­ru­yub saxlayar, ziyarətgaha nəzir deyib, qur­ban kəsərdi. Göllü və ətraf kəndlərin əha­li­si­nin ən çox inanıb ziyarət etdiyi ocaq­lar­dan biri idi[i]. Azər­bay­canın sərhədləri hü­dud­larında əski tariximizin maddi-mənəvi sər­vətləri sırasında xüsusi yer tutan duy­ğu­sal-ruhsal (sakral) adidələrimizin, ocaqları­mı­­zın erməniləşdirilməsinə, əks təqdirdə məhv edil­mə­si­nə erməni kilsəsi daha çox diq­qət ayırırmış [ii], [iii].

Xıdır Nəbi ba­ba­mın oca­ğı Qərbi Azər­bay­ca­nın mə­şhur ziya­rət­gah­­larından biri idi. İl bo­yu xalqın nəzir de­yib, qur­ban kəsdiyi ocaq olub

[i] https://az.wikipedia.org/wiki/G%C3%B6ll%C3%BC

[ii] Ələkbərli, Ə. Qədim Türk-Oğuz yurdu – “Ermənistan” / Əziz Ələkbərli. – Вakı, 1994. –  S. 162-166.

[iii] http://www.elibrary.az/docs/qazet/qzt2020_15379.pdf